مزیت نسبی و پایداری گاوداری‌های نیمه‌صنعتی: مطالعه موردی استان زنجان

زمینه مطالعاتی: با وجود گذشت بیش از نیم قرن از حضور سیستم‌های نوین گاوداری در بخش دامپروی، مطالعات اقتصادی اندکی درخصوص این سیستم‌ها صورت گرفته است. هدف: با توجه به روند صنعتی‌شدن دامپروری، بررسی رقابت‌پذیری و ثبات گاوداری‌های نیمه‌صنعتی، به‌عنوان حلقه واسط دامداری سنتی و صنعتی، از اهمیت اساسی برخوردار است. هدف تحقیق حاضر بررسی وجود مزیت نسبی در سیستم گاوداری نیمه‌صنعتی است. روش کار: در تحقیق حاضر با تعریف و تبیین گاوداری نماینده سیستم نیمه‌صنعتی در استان زنجان و گردآوری اطلاعات مقدار و قیمت نهاده‌ها و محصولات مختلف، شاخص‌های هزینه تولید منابع داخلی، DRC، نسبت هزینه به منفعت اجتماعی، SCB، و منفعت خالص اجتماعی، NSP محاسبه و تحلیل شد. نتایج: نتایج حاکی از وجود مزیت نسبی در گاوداری‌های نیمه‌صنعتی استان زنجان است. نتیجه‌گیری نهایی: تحلیل‌ها نشان داد عملکرد مناسب تولید در گاوهای اصیل دلیل اصلی این مسأله است به‌طوری که حتی اگر شیر هر رأس گاو شیرده در هر روز به 5/19 کیلوگرم کاهش یابد این سیستم کماکان دارای مزیت نسبی خواهد بود. همچنین، حتی اگر نرخ ارز تا 9390 ریال به ازای هر دلار کاهش یابد، تولید کماکان از مزیت نسبی برخوردار است.